vrijdag 28 december 2007

Braintraining


Het lijkt een hype, maar ook vroeger waren ze er al: boekjes met 'hersengymnastiek'. Je moet je hersenen trainen om ze in conditie te houden. Hersencellen die niet worden gebruikt sterven af. Spelletjesmakers als Nintendo zijn daar handig op ingesprongen. Voor veel geld kun je je hersenen zo trainen dat ze 'jonger' worden. Het kan ook goedkoper.
Zo kwam ik gisteren een site tegen op internet, waar je je gratis inschrijft op een echte virtuele campus, kompleet met collegezalen (oefenruimtes) en een examenzaal. Nadat je de verschillende oefeningen hebt gedaan, kun je tentamens doen voor o.a. taal, rekenen, geheugen en ruimtelijk inzicht. Heb je alle tentamens met succes afgelegd, dan ben je klaar voor je examen, word je Bachelor en kun je verder voor je Mastergraad en tenslotte je PhD. Je kunt je meten met je studiegenoten, leuke prijzen winnen en er is zelfs een bibliotheek met informatie over de werking van je hersenen.
Hoewel het voor kinderen vrij hoog gegrepen is, zijn die twee van mij (ze zijn pas 10) al bijna niet meer weg te slaan van de campus. Zelf heb ik inmiddels ontdekt dat ik mijn korte-termijngeheugen nog wel eens beter mag trainen. Maar ik heb een trimester, dat is 90 dagen, de tijd om mijn hersenen op PhD-niveau te brengen.
Ook zin om (weer) naar de campus te gaan? Neem dan een kijkje op de site Neurocampus.nl.

maandag 24 december 2007

woensdag 12 december 2007

Droomprins?


Er is een nieuw boek over liefde en geluk op de markt: 'De prins op het witte paard', van Mira Kirshenbaum. Ik heb het nog niet gelezen, maar de titel en de boekbeschrijving spreken me wel aan.
Stel je eens voor dat je echt uit een boekje kunt leren wie de ware voor je is. Dat zou de wereld een hoop ellende, verdriet en echtscheidingen besparen. Het geheim zit in het toverwoordje 'chemie'. Als er in een relatie geen chemie zit, dan is deze gedoemd te mislukken, volgens de Amerikaanse schrijfster. Maar wat is nou die befaamde chemie? Daar kan ik niets mee, dacht ik. Voor beelddenkers is zo'n begrip te abstract. Maar in het boek van Mira Kirshenbaum worden vijf ingrediënten genoemd die zo'n begrip tastbaar maken, namelijk:
  1. Voel je je op je gemak bij elkaar?
  2. Voel je je veilig in je relatie?
  3. Is het leuk om samen te zijn?
  4. Voel je passie en genegenheid voor elkaar?
  5. Voel je wederzijds respect?

Chemie is dus een kwestie van gevoel: het is er of het is er niet. Gevoelens kun je niet afdwingen, maar je kunt wel 'gereedschap' gebruiken om geluk in de liefde te vinden. Het boek van Mira Kirshenbaum is zo'n stukje gereedschap. Misschien een leuk kerstkado voor jezelf of een vriend(in)?
Meer weten over het boek 'De prins op het witte paard'? Ik vond informatie op de website van Uitgeverij Archipel.

zondag 4 november 2007

Free hugs


Vanmorgen las ik een artikel over hoe contact je leven leuker maakt. In het artikel worden de 'free huggers' beschreven. Mensen die wildvreemden, die daar behoefte aan hebben, een gratis knuffel geven.

Zelf heb ik gisteren even mogen ervaren hoe dat voelt. Niet dat ik zo'n free hugger tegen kwam of zelfs maar een echte knuffel kreeg, maar in een zeker restaurant (die met de beroemde M) liepen vreemde stripfiguren rond. Eén van hen, een boefje, gaf me opeens een kneepje in mijn bovenarm. Als een wildvreemde dat zomaar bij me zou doen, zou ik me zeker afweren, maar in dit geval liet ik het toe en maakte ik er naar mijn kinderen toe een grapje over: "hij heeft zeker een oogje op me."
Mijn zoontje dacht me uit de droom te moeten helpen met: "Hij kan je niet eens zien in dat pak, mam." Maar ik bleef me liever voorstellen dat er een leuke man in dat boevenpak zat, die misschien wel een beetje verliefd op me was en me leuk genoeg vond om me even aan te raken.
Dat gaf me een goed gevoel en fluitend reed ik naar huis. Niet alleen het contact maakt het leven leuker, het er over fantaseren is net dat sausje er overheen, dat het zo bijzonder maakt.

Je kunt je trouwens oefenen in aardig zijn. Kijk maar eens op de website The Power of Nice.

dinsdag 30 oktober 2007

Kleurloos bestaan?

Afgelopen weekend ging ik in een restaurant naar het damestoilet. De hele toiletruimte was roze betegeld. Ik vroeg me af hoe het herentoilet er zou uitzien. Bij navraag bleek deze blauw betegeld te zijn. Traditionele kleuren dus: blauw voor de jongetjes, roze voor de meisjes.
Kleuren spelen een belangrijkere rol in je leven dan je zou denken. Wist je bijvoorbeeld dat de kleur geel de eetlust opwekt? Als ik een eettentje zou bezitten, zou dat dus vooral met geel aangekleed zijn. Blauw schijnt heel rustgevend te zijn. Wil je lekker slapen? Dan richt je de slaapkamer toch met blauwe tinten in?

Maar stel je nou eens voor dat de wereld maar één kleur zou kennen, of zelfs kleurloos zou zijn. Een voordeel zou zijn dat je maar een kleine klerenkast nodig zou hebben. Je hoeft immers geen kleuren meer te combineren? Ook het milieu zou er wel bij varen, verf in allerlei kleuren hoeft niet meer geproduceerd te worden, kleurstoffen in etenswaren hoeven niet meer worden toegevoegd.

Nadelen van een kleurloos bestaan zijn er veel, maar ik daag je uit om eens over de voordelen na te denken. Durf je het aan?

woensdag 10 oktober 2007

Imagine all the people...

Ken jij het liedje 'Imagine' van John Lennon? Luister er eens naar - bijvoorbeeld met je ogen dicht - en stel je eens voor dat het niet John Lennon is die het zingt, maar jij. Laat het lied op je inwerken, zing het mee en voel wat jij met dit lied zegt. Net als John Lennon ben jij vast niet de enige dromer...

Stel je eens voor dat zijn en misschien ook jouw droom werkelijkheid wordt.

Klik op het woordje Imagine om het videoclipje te bekijken.
Luister eens twee keer. De eerste keer bekijk je de video om je een beeld te vormen waarover het lied gaat, de tweede keer sluit je je ogen en roep je je eigen beelden op.

dinsdag 28 augustus 2007

Een simpel beeld...

Wat roept deze foto bij je op?
Laat je fantasie spreken.
Heb je een bepaald gevoel bij deze foto?
Bedenk eens een passend onderschrift!

Schrijf het eens op, reageer eens als je durft.

donderdag 16 augustus 2007

Leuk beeldenspel

Ik kwam een leuk spelletje tegen: Guess the Google. Je krijgt een collage van 20 afbeeldingen te zien en het is aan jou om te raden welk trefwoord is gebruikt. Je moet wel een beetje Engels kunnen, maar met een beetje oefenen kom je een heel eind. Wel ben ik benieuwd wie het beste scoort in dit spelletje: de beelddenker of de woorddenker.

Succes!

dinsdag 7 augustus 2007

Beelddenken

Mijn zoontje heeft moeite met lezen en dus met leren. Hij leest in groep 5 nog steeds spellend, kan niet automatiseren en maakt bovendien een dromerige, ongeïnteresseerde indruk op school. Toch is hij niet dom en pikt zaken op zijn manier goed op. Leerkrachten spreken keer op keer hun zorgen uit over zijn ontwikkeling. Waarom doet mijn ogenschijnlijk slimme jochie het niet goed op school?

Vlak voor de zomer kwam ik toevallig het begrip 'beelddenken' tegen. Ik ging me er iets meer in verdiepen en ontdekte dat er speciale onderwijstechnieken zijn voor kinderen die beelddenkers zijn. Vanaf een jaar of 4 ontwikkelen veel kinderen zich, mede door het onderwijs, als woorddenkers. Er is echter een groep die blijft denken in beelden. Toen ik de kenmerken las die de beelddenker typeren viel ineens het kwartje: er is waarschijnlijk niets mis mijn zoontje, hij is gewoon een beelddenker.

Ik wil met deze weblog ook het beelddenken aandacht geven. In de eerste plaats om er zelf meer over te weten te komen, maar ook om anderen, jou misschien, er voor te interesseren. Beelddenken is, in mijn ogen, geen handicap. Beelddenkers zijn in principe creatieve mensen. Zij hebben veel fantasie en verbeeldingskracht. Mensen die beelddenken denken vanuit beelden en situaties. Dat klikt niet altijd met de niet-beelddenkers. Ze voelen zich vaak onbegrepen en niet gewaardeerd, omdat het voor hen moeilijk is uit te leggen hoe ze denken. Daarom is het voor die groep mensen belangrijk de positieve kant van hun manier van denken te zien en te blijven ontwikkelen. Verbeeldingskracht, de kracht van denken in beelden, is de bron van alle creativiteit. Waarom zouden we dat dan niet stimuleren, ook bij niet-beelddenkers?
Heb jij zin om mee te denken, mee te fantaseren of informatie over creativiteit, verbeeldingskracht en beelddenken te delen? Dan ben je van harte welkom en aan het goede adres op deze weblog.